© Foto Joke Schot 2020
BIOGRAFIE & FAMILIEALBUM WIELEWAAL
25 september t/m 22 oktober 2021 te zien in de Wijkwinkel, Rollostraat 53
Op zaterdag 25 september is de opening van de foto-expositie “Biografie & Familiealbum Wielewaal” van Joke Schot en Roland Huguenin, te zien en te beleven op locatie in de Wielewaal zelf, in aanwezigheid van bewoners. Deze expositie toont portret- en familiefoto’s van bewoners uit tuindorp Wielewaal.
Tevens is deze middag gereserveerd voor de première van de nieuwe luistervoorstelling “De Wielewaalers” met verhalen uit een unieke woonwijk in Rotterdam-Zuid. Tweeëntwintig bewoners deelden hun levensverhaal. De luistervoorstelling is op ons verzoek gemaakt in de Verhalenkeet, de mobiele studio van Verhalenhuis Belvédère. Na de voorstelling wordt het bijbehorende luisterboek gepresenteerd. Het is aan te raden om voor de luistervoorstelling te reserveren bij Verhalenhuis Belvédère via deze link.
Joke en Roland raakten in 2017 betrokken bij de Wielewaalers en hun strijd voor het behoud van het karakter en de geborgenheid van hun wijk, die ernstig worden bedreigd door omvangrijke sloop- en vernieuwingsplannen.
Programma
13:30 – 19:00 “Biografie + Familiealbum Wielewaal”
14:00 – 14:30 “De Wielewaalers, verhalen uit een unieke woonwijk”
16:00 Pierre van Duijl zingt smartlappen, levensliederen en chansons.
Je bent van harte uitgenodigd om deze middag mee te maken
+++++ +++++ +++++ +++++ +++++ +++++ +++++ +++++ +++++ +++++
INLEIDENDE TEKST BIJ DE EXPO
Leven in tijden van overvloed en woningnood
De levensloop van Wielewaal is een klein mirakel. De wijk werd opgeleverd in mei 1949, midden in de wederopbouwperiode. De 545 uit baksteen opgetrokken noodwoningen, zouden 25 jaar blijven staan.
Ruimte, groen en geborgenheid vormen de basis van het stedenbouwkundige ontwerp van tuindorp Wielewaal. Gebogen lijnen, kenmerkend voor het attractieve stratenplan, maken van de kleine wijk een groots ontwerp. Wielewaal ligt prachtig ingebed in de historische contouren van een landelijke omgeving. Een karaktervol ensemble.
Voor insiders is het verhaal van tuindorp Wielewaal een tragedie, maar de stad Rotterdam is zich nog niet van bewust van het drama dat zich daar voltrekt. Het verhaal van de Wielewaalers gaat over verlies en onmacht, in een ongelijke strijd.
Toen Joke Schot en Roland Huguenin in 2017 nietsvermoedend door Wielewaal fietsen, stuitten zij op een goed bewaard geheim. Zij werden gegrepen door een betoverende atmosfeer. Naast fotogenieke schoonheid, was er een confrontatie met maatschappelijke ongelijkheid. Spandoeken met de tekst Wielewaalers wijken niet voor Woonstad spraken voor zich. Zij zagen een niet te missen kans en droegen zichzelf op om dit alles vast te leggen, voordat de sloophamer door de wijk zou razen. Tegelijkertijd stelden zij de vraag: wat gebeurt hier en waartegen zijn die Wielewaalers in verzet?
De architecten van Wielewaal stond niet direct voor ogen om een wijk te ontwerpen die model zou staan voor een modern en tijdloos woonconcept. Een concept van maatschappelijke vernieuwing, waarin een goede en aantrekkelijke leefomgeving centraal staat.
Dat de verschrikkingen van de oorlog definitief zouden plaatsmaken voor een democratisch bestel, waarin vooruitgang en welvaart breed gedragen opgaven zouden zijn, lag in de lijn der verwachtingen, maar gezien een enorm gebrek aan middelen was dat niet vanzelfsprekend. Er waren decennia nodig om het nieuwe Nederland uit de grond te stampen. Rotterdam kampte met grote woningnood en maakte haast met het laten herrijzen van de stad.
Onbedoeld werd Wielewaal een schoolvoorbeeld van vooruitgang. Hier waren de contouren van de nieuwe tijdgeest al tastbaar. Koningin Juliana was aanwezig bij de officiële opening van de wijk.
In Wielewaal werden arbeiders gehuisvest in eenvoudige grondgebonden woningen. De wijk was al snel geliefd. Wie er wilde gaan wonen werd geconfronteerd met een lange wachtlijst.
In 2021 houden de Wielewaalers zich vast aan de laatste strohalmen van hun bestaan. Voor hun is de gemeente Rotterdam al jaren niet meer het warme nest waarin zij zich waanden. Hun leefwereld wordt langzaam maar zeker verminkt en vernietigd. Zij voeren actie en claimen hun bestaansrecht bij de rechter, maar de kans op rehabilitatie is nihil.
De bestuurders van de stad zijn verwikkeld in een vrijheidsideaal dat dwingt tot ondernemen. De stad is het speelveld van prestige en voelt geen binding met mensen in hun bestaan. Wie Rotterdam betreedt, betreedt een businesscase, een decor van geld en macht. Coolsingel en Blaak zijn in handen van beleggers, geldschieters en bouwconsortia die altijd dubbel zes gooien. De kleyne luyden staan buiten spel.
Woningnood lijkt een maatschappelijk pressiemiddel, maar in werkelijkheid ligt de regie in handen van de bezittende klasse. Verbondenheid en solidariteit, kwetsbare verworvenheden van de democratie, zijn afgekocht door een topelite die zich nauwelijks laat beïnvloeden. Het drama van de Wielewaalers is een spiegel van het huidige tijdsgewricht. Of de huidige toekomst een verleden schraagt, laat zich lastig becijferen.
Dit initiatief is tot stand gekomen dankzij financiële steun van de Gemeente Rotterdam