Het betere plan voor wonen in Rotterdam

Categorie: Protest Pagina 1 van 6

Geen ene mallemoer

Op 16 januari sprak Tweebosser Mustapha Eaisaouiyen, tevens mede-initiatiefnemer van Recht op de stad, in bij de raadscommissie Bouwen, Wonen en Buitenruimte over de concept-Woonvisie. Hieronder zijn inspreektekst.

Mijn naam is Mustapha Eaisaouiyen en ik zit hier namens de Bewonersgroep Tweebos.

De titel van ons verhaal was: ‘Geen ene mallemoer’. Wij wilden u namelijk uitleggen dat dit college het geen ene mallemoer zal schelen wat wij hier inspreken. Tot gisterenavond laat, want gisterenavond laat lazen wij in een artikel van Vers Beton over het racistisch woonbeleid van de gemeente Rotterdam. En daardoor zijn we van mening veranderd. Wij eisen namelijk dat dit college het wel een mallemoer moet schelen.

Furies waren en zijn we nog steeds. Al onze woede kwam weer omhoog. Iets wat wij al jaren in de Tweebosbuurt riepen en nog steeds roepen, werd bevestigd op basis van wetenschappelijk onderzoek namelijk dat het woonbeleid van de gemeente Rotterdam racistisch is. Laat dat nog even op u inwerken. Het woonbeleid van de gemeente Rotterdam is racistisch.

Toen de brief van de maar liefst vijf Speciale Rapporteurs van de Verenigde Naties de gemeente Rotterdam bereikte [in juni 2021], kon u lezen dat er sprake is van discriminatie van migranten. Over die brief heeft de raad op 10 juni 2021 een debat gevoerd. NIDA bij monde van de heer Ercan Büyükçifçi zei toen en ik citeer een tweet van journalist Peter Groenendijk van het AD: ‘ons woonbeleid is wel degelijk racistisch geweest’. De heer Büyükçifçi had gelijk. Wij hadden gelijk en vele anderen hadden gelijk. Het college zat fout. De coalitiepartijen inclusief Leefbaar Rotterdam zaten fout met het wijken-in-balans-beleid. Woningcorporaties zaten fout met de uitvoering van dat beleid.

Als dit college het wijken-in-balans-beleid nog steeds voortzet dan is dit college in onze ogen geen knip voor de neus waard. Wij zullen dit college beschouwen als een college dat racistisch en discriminerend beleid voert.

En stoppen met het wijken-in-balans-beleid is niet voldoende. Wij verzoeken u als commissie het college te vragen formele excuses te maken voor het racistisch en discriminerend woonbeleid. Excuses voor de neerbuigende manier waarop er met sociale huurders is en wordt omgegaan. En nu zien we het weer terugkomen in de concept-Woonvisie. Alle Dialoogtafels en rapporten van de Rotterdamse Rekenkamer ten spijt zien we nu een concept-Woonvisie die wederom als het om de sociale voorraad gaat niet op juiste cijfers gebaseerd is. Dit college hangt aan de gereguleerde huurwoningen in de particuliere voorraad alsof zijn leven ervan afhangt. Wij kunnen daarom niet anders concluderen dat dit college nog steeds een bevolkingspolitiek voert. Rotterdam wil haar bevolkingssamenstelling veranderen of zoals wij in de Tweebosbuurt zeiden en nog steeds zeggen: armen eruit en rijken erin en het liefst arme mensen van kleur eruit en rijke witte mensen erin.

De gemeente gebruikt daarvoor als argument ‘het mengen van bevolkingsgroepen’. In dat artikel in Vers Beton leest u daarover en wij citeren: ‘Achter het ‘mengen’ van bevolkingsgroepen schuilt het idee dat rijke mensen een voorbeeld zouden zijn voor armere mensen. Dat is op zijn minst merkwaardig. Hoezo is rijk zijn een voorbeeld? En waarom zijn arme mensen niet waardig zoals ze zijn? Die theorie van het mengen van bevolkingsgroepen is dan ook niet gegrond op empirisch bewijs’. Einde citaat.

Het mengen door verkoop, sloop en liberalisatie van sociale huurwoningen moet stoppen. De manier waarop er nog steeds over sociale huurders gesproken wordt moet stoppen. Het gebeurt met een dédain waar de honden geen brood van lusten. Sociale huurders zijn geen pionnen in een schaakspel die je even makkelijk kunt verplaatsen en die je kunt opofferen for the greater good om met de woorden van Bert Wijbenga te spreken.

Sociale huurders zijn geen gif dat je moet verspreiden.

Sociale huurders zijn geen sociaaleconomische problemen.

Sociale huurders zijn geen ziekte die je moet bestrijden door ons homeopathisch te verdunnen.

Sociale huurders zijn mensen die evenveel waard zijn als het geliefde middensegment of het nog gewilder topsegment.

En vijf jaar na de Tweebosbuurt is het extra pijnlijk om te moeten constateren dat: sociale huurders nog steeds negatief afgeschilderd worden, bewoners nog steeds geen zeggenschap hebben bij sloop/nieuwbouw, gemeenschappen nog steeds worden gesloopt en sociale huurders verplaatst worden alsof het pionnen zijn, corporatiehuurders straks met de sloop van hun woning met een slechte energielabel geconfronteerd zullen worden en zij tot die tijd hele hoge energierekeningen betalen, wachten op een woningverbetering die maar niet komt net als bij ons.

Woonbeleid dat niet begint met mensen met een lager inkomen,

woonbeleid dat niet begint met mensen die precair wonen,

woonbeleid dat niet begint met mensen die uitgebuit worden

woonbeleid dat niet begint met dakloze mensen,

mag geen woonbeleid genoemd worden.

Het is onbegrijpelijk dat vele organisaties en wij de menselijkheid van dakloze mensen eerst moeten bewijzen. Het is die menselijkheid die wij in deze concept-Woonvisie missen. En zolang dit college mensen niet als mensen ziet zal geen enkele woonvisie succesvol zijn, maar zal dit leiden tot een verdere tweedeling in de Rotterdamse samenleving en uiteindelijk tot ontwrichting van de maatschappij.

Dakloze mensen zijn geen zielige mensen die je een huis gunt. Dakloze mensen moeten gezien worden als de meest urgent woningzoekenden. Maar wat zien we in de praktijk gebeuren? Terwijl de wethouder het champagneglas heft bij de feestelijke opening van de zoveelste dure woontoren slapen er mensen hier voor het stadhuis en claimen zij hun recht op rust. Het is daarom een absolute schande dat wij als stad met een geschiedenis van lef en buiten de lijntjes kleuren in de concept-Woonvisie teruglezen dat de gemeente in 2030 zo min mogelijk mensen in een dak- of thuisloze situatie wil laten bevinden.

Nee gemeente, u heeft de plicht dakloosheid op te lossen. Dat is geen pretty please. Die tijd is voorbij.

De tijd van pappen en nathouden is voorbij. De tijd van pleisters plakken is voorbij. De tijd van een rechtvaardig woonbeleid moet nú aanbreken. En als het college in de concept-Woonvisie schrijft ‘voor racisme is er geen plaats’, dan zouden wij tegen college willen zeggen: begin bij uzelf. Dank u wel!

De VN-Speciale rapporteur voor adequate huisvesting bezoekt de Tweebosbuurt in december 2023. Foto: Joke Schot.

Woonopstand voert actie in Rotterdam tegen onbetaalbare nieuwbouw

Vandaag voert Woonopstand actie bij het luxe nieuwbouwproject Bay House in Rotterdam. In de vroege ochtend is een banner bevestigd op het gebouw met de tekst ‘Herover de wijken, onteigen de rijken’. Woonopstand maakt zo de profiteurs van de wooncrisis zichtbaar: de projectontwikkelaars, beleggers en de grootgrondbezitters die huisvesting als verdienmodel zien. Woonopstand eist dat er alleen nog maar betaalbaar en sociaal wordt gebouwd, een einde komt aan de gentrificatie van onze wijken, en alle private grootgrondbezitters en huisjesmelkers worden onteigend zodat steden, wijken en woningen weer in handen komen van de mensen die er wonen.

De landelijke actiecoalitie Woonopstand, die in 2021 in Rotterdam een grote demonstratie organiseerde, benadrukt dat het woonbeleid in Nederland nog altijd faalt. Het is onbegrijpelijk dat er zoveel onbetaalbare nieuwbouw wordt gebouwd, terwijl honderdduizend mensen dakloos zijn en nog eens honderdduizenden huishoudens te duur, onzeker of tijdelijk wonen. Om de nijpende wooncrisis aan te pakken zijn betaalbare nieuwbouw en uitbreiding van de sociale huursector nodig.

Bay House: symbool voor falend woonbeleid

Bay House met zijn 110 onbetaalbare appartementen staat symbool voor het falende woonbeleid dat woonongelijkheid en groeiende bestaansonzekerheid creëert. Dat juist hier het appartement ‘The Box’ voor bijna 10 miljoen werd verkocht maakt pijnlijk duidelijk waar de prioriteiten van bestuurders liggen: niet bij het bouwen van zoveel mogelijk betaalbare woningen voor mensen die geen eigen woonplek hebben, maar bij het aantrekkelijk maken van de stad voor de rijken en bij winst voor projectontwikkelaars en beleggers zoals Frame Vastgoed. Bay House ligt tussen de wijken Katendrecht en de Afrikaanderwijk in Rotterdam-Zuid waar de gemeente Rotterdam al jaren agressief gentrificatiebeleid voert dat mensen uit hun huizen verjaagt en gemeenschappen opbreekt. Niet voor niets waarschuwden vijf Speciale Rapporteurs van de Verenigde Naties in 2021 voor de desastreuze gevolgen van het Rotterdams woonbeleid.

Woonopstand eist een radicaal rechtvaardig woonbeleid

Met deze actie geeft Woonopstand vervolg aan de woonprotesten die in 2021-22 door heel Nederland werden gehouden. Het Woonprotest bezette in oktober 2023 het kantoor van de Vereniging van Institutionele Beleggers in Vastgoed (IVBN) en riep op tot onteigening. Binnenkort volgen meer acties.

Woonopstand eist een radicaal rechtvaardig woonbeleid:

  1. Prioriteer het uitbannen van dakloosheid en voorkom precair en te duur wonen.
  2. Investeer in breed toegankelijke volkshuisvesting: bouw 100% sociaal en betaalbaar en stop de sloop, verkoop en liberalisatie van sociale huurwoningen.
  3. Onteigen alle private grootgrondbezitters en huisjesmelkers: democratiseer eigendom en besluitvorming over huisvesting en ondersteun coöperatieve woonvormen. Steden, wijken en woningen moeten in handen zijn van de mensen die er wonen.
  4. Stop het gentrificatiebeleid en behandel huur en koop als gelijkwaardig.
  5. Maak een einde aan de financialisering van huisvesting en grond: huizen voor mensen niet voor winst.

Haal de profiteurs van de wooncrisis uit de anonimiteit!

Oproep aan solidaire organisaties, activisten en andere sympathisanten: haal de profiteurs van de wooncrisis uit de anonimiteit! Roep op tot onteigening van private grootgrondbezitters en huisjesmelkers. Download het afbeeldingenpakket via de website van Woonopstand en kopieer en plak deze tekst op je sociale media kanalen.

Nieuwsbericht overgenomen van Woonopstand.nl

Nieuwsbericht in het AD vandaag: Woonopstand voert actie tegen luxe nieuwbouwproject aan de Rotterdamse Rijnhaven.

Twee jaar na Woonopstand: interview in Vers Beton

Mustapha Eaisaouiyen en Gwen van Eijk, mede-initiatiefnemers van Recht op de stad, blikken in Vers Beton terug op de landelijke demonstratie Woonopstand die gehouden werd in Rotterdam op 17 oktober 2021. Recht op de stad sloot zich in 2021 aan bij de coalitie Woonopstand en hielp mee de demonstratie te organiseren. Na de enorme opkomst bij het Amsterdamse Woonprotest een maand eerder, kwamen ook op het landelijk protest in Rotterdam bijna tienduizend mensen af.

In het interview blikken Mustapha en Gwen terug op het politiegeweld en bespreken ze de ontwikkelingen in het landelijke en Rotterdamse woonbeleid: hoe staat het ervoor?

In Rotterdam oefent Recht op de stad, mede-initatiefnemer van de Woonopstand, politieke druk uit. Ze spreken in waar dat kan, lanceerden bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen een eigen stemwijzer en praten mee over de herziening van de woonvisie. Van Eijk kaart aan dat Recht op de stad dakloosheid in Rotterdam op de agenda blijft zetten. “Op nationaal niveau is het streven uitgesproken om in 2030 dakloosheid te hebben opgelost. Maar bij gesprekken die we hier in Rotterdam over organiseerden, liet de VVD ineens weten dat er te weinig sociale huurwoningen in de stad zijn om die doelstelling te halen.” Van Eijk vindt het onvoorstelbaar dat dat zo wordt uitgesproken: “Dakloosheid is een gevolg van het gentrificatiebeleid uit de vorige woonvisie. Die had als uitgangspunt ‘balans in de wijk’. In de praktijk kwam dat neer op het gentrificeren van wijken. VN-rapporteurs wezen het kabinet er in juni 2021 op, dat het verminderen van het aantal betaalbare woningen ingaat tegen het recht op behoorlijke huisvesting, met mogelijk dakloosheid tot gevolg.”

Van Eijk en Eaisaouiyen verwachten niet dat inzetten op gentrificatie in de herziene woonvisie nog zo expliciet wordt genoemd. Ze pleiten ervoor de aanpak van dakloosheid ook onderdeel te maken van het woonbeleid. “Nu gaat de wethouder van Zorg erover. Volgens ons zou het bij de portefeuille van Wonen moeten horen.” De twee plaatsen ook vraagtekens bij voor wie er gebouwd wordt in de stad: “Er wordt nu wel gebouwd in Rotterdam, maar vorig jaar was 90 procent van die nieuwbouw duur. Het was geen sociale woningbouw. Als je iedereen van een woning wil voorzien, kom je er op deze manier niet. En dat de verhuurderheffing is afgeschaft is mooi, maar als corporaties desondanks huizen blijven slopen, verkopen en liberaliseren, levert dat alsnog niks op voor mensen die geen vier ton of meer voor een huis kunnen betalen.”

De verwachting is dat eind dit jaar de vernieuwde woonvisie voor Rotterdam er ligt. De gemeenteraad gaat die dan bespreken. “We zijn benaderd voor input”, vertelt Van Eijk. “We verwachten geen compleet ander plan, maar wel dat het ‘sturen op balans’ in de wijken wordt afgeschaald.”

Verder is Recht op de stad aanjager van het Rotterdams Sociaal Statuut. Daarin wordt de positie van bewoners bij sloop- en renovatieplannen vastgelegd: “Het is heel mooi als dat statuut er komt, maar dat is niet genoeg als bewoners niet ook ondersteund worden, zowel op juridisch, bouwkundig als sociaal vlak”, legt Eaisaouiyen uit. “Dat zien we nog niet gebeuren. Voor bewoners van bijvoorbeeld de Tweebosbuurt en Wielewaal was dat een uitkomst geweest, het had hun positie aanzienlijk kunnen versterken.”

Lees het hele interview op de website van Vers Beton.

Foto: Joke Schot

Pompenburg slopen is “kapitaalvernietiging en niet duurzaam”

Architectuurhistoricus Joosje van Geest pleit in een artikel in Vers Beton voor behoud van de Pompenburgflat als beeldbepalend erfgoed van na 1965.

[…] Decennialang lagen de kavels langs Pompenburg en de Sint Jacobsplaats braak. In het Basisplan voor de Wederopbouw uit 1946 waren ze bestemd als kantoorlocatie. Maar toen vanaf de jaren 1970 hard aan de verlevendiging van de binnenstad werd gewerkt, kwamen de lege terreinen in aanmerking voor woningbouw. Met het nadrukkelijke gebouw van 14 bouwlagen, geheel gevuld met ‘woningwetwoningen’ maakte Weeber in één slag voorgoed de sociale woningbouw zichtbaar in het toen nog kil bevonden hart van Rotterdam. Dat deze karakteristieke architectuur nu cultuurhistorische betekenis heeft, blijkt uit de Cultuurhistorische Verkenning Weena – Hofplein (2021), een studie die in opdracht van de gemeente werd verricht. De conclusie: Pompenburg is beeldbepalend. […]

Het is belangrijk om zorgvuldig met dit gebouw om te gaan, omdat met behoud van Pompenburg ook een stuk historische gelaagdheid van de stad wordt gewaarborgd. Zeker in Rotterdam is de geschiedenis al nauwelijks aanwezig en zouden we de sporen uit het recente verleden zoveel mogelijk moeten koesteren. Er moet met veel meer met respect naar de bestaande stad en naar de gebouwen uit de Post ’65 periode gekeken worden bij verdere verdichting en verduurzaming van de stad. […]

Bij sloop van corporatiewoningen mag je sowieso grote vraagtekens plaatsen, vindt André Thomsen, oud-hoogleraar Renovatie van de TU Delft, omdat de woningbouwverenigingen al jaren niet hun bouwdoelstellingen halen. Hij stelt zelfs dat het gewoonweg idioot is om goede woningen te slopen in ruil voor nieuwbouw, met de huidige grote tekorten. Samen met actiegroep Recht op de Stad pleit hij dan ook voor een “sloopmoratorium”. Met de petitie Slopen? Nu even niet! roept hij op tot een volledige stop op woningbouwsloop.

Ook de Brusselse stadsbouwmeester Kristiaan Borret wijst op duurzaamheidsoverwegingen bij de afweging voor sloop of behoud van al die grote gebouwen uit de 20ste eeuw. Zo zei hij onlangs in een interview in De Architect over de heersende sloopdrift: “We moeten omarmen wat er is. Kampioenen worden in complexe opdrachten waarbij we gebouwen behouden, tegelijk transformeren en verzoenen met hun omgeving.”

Niet alleen de bewoners van Pompenburg, maar ook veel andere Rotterdammers komen in opstand tegen het huidige woonbeleid. De woningen zijn in goede conditie: slechts een paar jaar geleden zijn ze door Havensteder grondig gerenoveerd en verduurzaamd tot energielabel A. De Bewonerscommissie Behoud Pompenburg pleit ook voor behoud omdat steeds meer onderzoeken aantonen dat CO2 uitstoot bij sloop-nieuwbouw vele malen hoger is dan bij renovatie.

Een gebouw al na 40 jaar slopen is kortom kapitaalvernietiging en bovendien niet bepaald duurzaam. Het is daarom cynisch dat de milieubelastende sloop van Pompenburg en de beide naastliggende kantoorgebouwen onderdeel vormt van de verduurzaming van het Hofplein. Maar wie weet valt het tij nog te keren.

Lees het hele artikel op Vers Beton hier.

Lees hier meer over de Pompenburg en het protest tegen de sloop.

Straattentoonstelling Burgemeester Roosstraat: “aanklacht tegen gemeente”

Screenshot RTV Rijnmond

Straattentoonstelling ‘Het Gemeentelijk Woonbeleid anno 2022’ vraagt aandacht voor de onmenselijke behandeling door gemeente Rotterdam van de bewoners van de Burgemeester Roosstraat. 

In de Burgemeester Roosstraat is op de door gemeente dichtgetimmerde woningen een straattentoonstelling geopend getiteld ‘‘Het Gemeentelijk Woonbeleid anno 2022’. De tentoonstelling is een aanklacht tegen de manier waarop de gemeente Rotterdam om is gegaan en nog steeds omgaat met de bewonersvereniging De Roos en met de bewoners van de Burgemeester Roosstraat 25-35.

Met de tentoonstelling, die bestaat uit twee tekstpanelen en vijf levensgrote foto’s van de mensen en gezinnen die achter de panelen wonen of woonden, vraagt de vereniging De Roos aandacht voor – in haar ogen – onmenselijke manier waarop de gemeente omgaat met haar burgers. Naast een kort overzicht van de feiten die een actieve groep zelfredzame bewoners in twee jaar tijd tot wanhoop hebben gedreven, is de tentoonstelling – door de aandacht op de bewoners zelf te richten – vooral een oproep aan het gemeentelijk apparaat om meer menselijkheid en empathie te tonen in de uitvoering van haar woon- en vastgoedbeleid.

Het begon allemaal zo mooi toen 20 jaar geleden een actieve groep bewoners het rijtje ‘witte huisjes’, ooit gebouwd als huisvesting voor de bewakers van de achter de woningen gelegen gevangenis aan de Noordsingel, van dreigende sloop door de eigenaar gemeente Rotterdam heeft gered, door het beheer van de woningen zelf op zich te nemen. Een daad van burgerschap die destijds nog gewoon was, en waar de gemeente nog ruimhartig aan meewerkte, maar die vandaag vrijwel onmogelijk is geworden.

In die twintig jaar daarna werd – met een klein meegekregen onderhoudsbudget, maar grotendeels op eigen kosten – het dak geheel vernieuwd, werden de woningen binnen en buiten opgeknapt en ontstond een hechte, gemêleerde groep zelfredzame bewoners, van verschillende sociale achtergrond, jong en oud, arm en (iets) rijker.

In 2020, toen de bewonersvereniging bij de gemeente aandacht vroeg voor de slechte staat van de fundering, een investering die ze niet meer op eigen kosten kon doen, besloot de afdeling Vastgoed te gaan verkopen. Protest mocht niet baten, en de zogenaamde opstalovereenkomst werd opgezegd. Een jaar later, per 30 juli 2022, zouden de woningen leeg moeten worden opgeleverd.

Maar de vereniging mocht in het kader van het gemeentelijk ‘Actieprogramma Coöperatieve Woonvormen’ de woningen ook zelf kopen. Voor anderhalf miljoen, wel te verstaan. Een verbazingwekkend hoog bedrag voor wie weet dat vergelijkbare woningen ernaast door dezelfde gemeente een jaar eerder voor 1 (één) Euro zijn verkocht.

Desondanks ging de vereniging aan het rekenen. Vlak voordat een voorstel kon worden ingediend, werd de deal in januari 2022 door gemeente eenzijdig opgezegd, op de – discutabele, en door bewoners en haar juristen aangevochten – grond van de zogenaamde Didam-arrest. Bewoners werden opnieuw gesommeerd de woningen per eind juli te verlaten, inmiddels nog minder dan een half jaar om 14 volwassenen en 4 kinderen, te herhuisvesten.

Dankzij een motie in de gemeenteraad werd de gemeente gedwongen zelf voor ‘passende woonruimte’ te zorgen voor de vetrekkende bewoners, maar de vertrektermijn bleef gehandhaafd. Onder protest – wat konden zij anders – besloten de bewoners aan deze uitverhuizing mee te werken. Toen dit niet opschoot stuurde de bewonersvereniging eind april een ‘brandbrief’ aan gemeente, waarin om adempauze werd gevraagd omdat de herhuisvesting nog nauwelijks van de grond was gekomen en de eindtermijn dus niet gehaald zou kunnen worden. De toenmalige wethouder Bas Kurvers antwoordde hierop na vragen in de raad: ‘Die termijn is niet onrealistisch, maar wel ambitieus.’

We zijn inmiddels alweer een half jaar verder, en de ‘ambitie’ is ruim overschreden. Enkele bewoners is inderdaad passende vervangende woonruimte aangeboden, en zijn verhuisd of aan het verhuizen. Maar het merendeel woont er nog steeds, zo wordt zelfs 31 december nog ‘ambitieus’.

Door het permanent op snel verhuizen aandringen van het door gemeente ingehuurde ‘herhuisvestingsbureau’, is de actieve groep betrokken en zelfredzame Rotterdammers inmiddels in stress en paniek ten onder aan het gaan. Een voorbeeldig bewonersinitiatief wordt op deze manier actief door de gemeente getermineerd.

Het meest schrijnende is wel dat een dementerende, terminale mevrouw – ooit door gemeente geëerd voor haar bijdrage aan de gemeenschap – samen met haar mantelverzorger en dochter/buurvrouw botweg wordt gesommeerd snel te verhuizen. De bewonersvereniging wordt intussen door de afdeling Vastgoed bestookt met verkapte dreigementen van rechtszaken ‘wegens nalatigheid om de woningen op tijd leeg op te leveren’.

In februari werd door de toenmalige wethouder een gesprek met de bewoners toegezegd. Herhaaldelijk aandringen om dit gesprek snel te voeren werd meer dan acht maanden lang niet gehonoreerd. Onlangs kon er dan toch een afspraak met de nieuwe wethouder worden gemaakt, over een maand wel te verstaan. Urgentie wordt in deze zaak door de gemeente kennelijk nog niet gevoeld.

(bericht van Bewonersvereniging De Roos)

Lees/kijk over de Burgemeester Roosstraat 25-35:

Het falende beleid in de Burgemeester Roosstraat staat niet op zichzelf. Sinds de gemeente in 2020 het Actieprogramma wooncoöporaties aankondigde zijn vier trajecten mislukt. Piet Vollaard, die zich vanuit zijn stichting ‘Stad in de Maak’ (samen met bewoner Eric Jutten) al jaren inzet voor betaalbare woonruimte in Rotterdam, onder meer via wooncoöporaties, heeft al het vertrouwen in de afdeling Vastgoed verloren. „Ze torpederen moedwillig elk bewonersinitiatief. Het is mij alleen onduidelijk wat hun belang is. In elk geval blijkt uit alles dat ze niet met burgers kunnen omgaan.”

Zeggenschap: ruimte voor meepraten, maar ook voor tegenspraak

De startbijeenkomst van ons stadslab over zeggenschap op 11 oktober werd ingeleid door Joke van der Zwaard, mede-initiatiefnemer van Recht op de stad. De tekst werd deze week op Vers Beton gepubliceerd.

Stadsvernieuwing 1.0 is, kennelijk, voor de gemeente de referentie om zeggenschap van bewoners in het woondomein vandaag de dag inhoud en vorm te geven. Laten we daarom eens kijken wat dat vroeger inhield én hoe bewoners de zeggenschap weer zijn kwijtgeraakt. Misschien wordt dan duidelijker wat ervoor nodig is om die zeggenschap terug te veroveren. […]

De zeggenschap van bewoners van die tijd kwam voort uit een combinatie van democratiserings- en emancipatiebewegingen en was ingebed in een levendige sociale en culturele infrastructuur van bestaande en nieuw gecreëerde plekken.

Stadsvernieuwing 1.0 wijkt dus behoorlijk af van de huidige praktijk. Nu is er de mogelijkheid tot inspreken, toen was er sprake van een brede ‘tegenbeweging’. Nu leeft de veronderstelling dat de individuele bewoner/burger die rol wel even kan oppakken, toen ging men uit van de vaststelling dat tegen de kennis en het organisatievermogen van de overheid alleen tegenwicht geboden kon worden als ook de bewoners daarover konden beschikken. Toen leefde het idee dat de kennis en creativiteit die nodig is voor vernieuwing van onderop moest worden ontwikkeld, en feitelijk gerealiseerd werd door een coalitie van bewoners en kritische, betrokken professionals. Nu hebben we een uitgekleed overheidsapparaat en middenveld waarin de kennis en de vaardigheden voor zo’n samenwerking niet meer bestaan. […]

Maar er is goed nieuws. De kritiek van de evaluatiecommissie NPRZ is tegelijkertijd een teken dat er een tegenbeweging aan het ontstaan is. Zonder het luidruchtige protest van de Tweebossers, opgewekt door de straatvergaderingen van Menno Janssen, de door Agnes Verweij gearrangeerde ontmoeting van de Tweebossers (en Wielewalers) met Leilani Farha rapporteur Huisvesting van de Verenigde Natie en de spandoeken van Cultural Workers United. De persoonlijke aandacht en morele steun van Recht op de Stad en De Woonopstand, het spreekuur van de Bond Precair Wonen voor de tijdelijke bewoners, de expositie met foto’s en persoonlijke verhalen van Joke Schot & Roland Huguenin, het theaterstuk ‘Dit is de Tweebosbuurt’ van Joost Roskam van het Rotterdams Wijktheater, de WORM-radio-uitzendingen van Fucking Good Art, artikelen in Vers Beton, een afscheidsdag met concerten, animaties, spoken word en een stille tocht. Zonder al deze vormen van activisme, doordenken en solidariteit, én de publiciteit die dit opleverde, had de evaluatiecommissie NPRZ de zeggenschapskwestie waarschijnlijk over het hoofd gezien.

Ik denk daarom dat we kunnen vaststellen dat er een beweging en een taal aan het ontstaan is die het systematisch negeren van de stem, de belangen en gevoelens van bewoners heeft doorbroken. Een taal die percentages vervangen door gezichten en namen. […]

Stadsvernieuwing 2.0 zou niet alleen ruimte moeten bieden voor meepraten, maar ook voor tegenspraak. Niet alleen over uitvoeringskwesties, ook over de uitgangspunten. Bijvoorbeeld over de rol van de ontwikkelaars, en over dat hardnekkige balans-idee dat nu door minister De Jonge met zijn 30% sociale woningbouwregeling regionaal wordt uitgerold.

Voor het maken van een sociaal statuut zijn de eerste stappen gezet, maar als het gaat om de voorwaarden zitten we nog vast in oud beleid. Dat moet veranderen.

Lees de hele tekst hier.

Foto: Joke Schot

Rechter tikt Vesta op de vingers voor omgang met bewoners Patrimonium’s Hof

Sinds half augustus staan de woningen in het volkshuisvestingsmonument Patrimonium’s Hof leeg. Vestia renoveert de woningen waardoor er minder en veel duurdere woningen terugkomen. Een update over de laatste ontwikkelingen. (Lees hier wat vooraf ging.)

In augustus 2021 heeft Vestia een aantal bewoners die niet akkoord zijn gegaan met de huuropzegging voor de rechter gedaagd. Afgelopen juni deed de rechter uitspraak. De rechter bepaalde dat Vestia de huurovereenkomst mocht beëindigen per 1 augustus 2022. De rechter toetste hierbij of werd voldaan aan de vereisten voor ‘dringend eigen gebruik op grond van stedenbouwkundig motief’ aan de hand van de uitspraak van het Gerechtshof Den Haag over de Tweebosbuurt in november 2021.

Vestia wilde ook dat de huuropzegging per direct zou gelden (‘uitvoerbaar bij voorraad’), maar dat stond de rechter in Patrimonium’s Hof niet toe (in de Tweebosbuurt vond de rechter dit wel goed). De rechter tikte Vestia op de vingers vanwege de manier waarop bewoners werden geconfronteerd met de sloop en het gebrek aan mogelijkheden voor participatie in het proces:

“De bewoners van het Patrimonium’s Hof zijn in een bijeenkomst op 24 april 2019 geconfronteerd met een voldongen feit. De renovatie werd aangekondigd en aan de huurders werd medegedeeld dat zij moesten verhuizen (zonder terugkeer). Bewoners zijn nooit betrokken bij de renovatieplannen, ondanks de bewonersgerichte aanpak die volgens het NPRZ gevolgd zou moeten worden. Het Sociaal Plan – waarin uiteindelijk na bemoeienis van de bewonerscommissie een terugkeergarantie is opgenomen – is pas anderhalf jaar later vastgesteld. Toen waren er al veel huurders vertrokken. Volgens Vestia blijkt uit het vrijwillige vertrek van veel huurders dat zij achter het renovatieplan staan. Dat ziet de kantonrechter anders.

De manier waarop Vestia de huurders heeft geïnformeerd tijdens de bijeenkomst op 24 april 2019 en heeft aangeschreven in de opzegbrief van 26 november 2020 wekt de indruk dat zij geen keus hadden dan te vertrekken. Pas in de nieuwsbrief van februari 2021 staat voor het eerst dat een gang naar de rechter tot de mogelijkheden behoort, maar zoals het daar is opgeschreven lijkt het alsof de rechter dan altijd de vordering van Vestia zal toewijzen. […]

Weliswaar is [in de brief van Vestia aan de huurders] aangesloten bij de wettekst, maar huurders die geen juristen zijn hebben (wellicht) een nadere toelichting nodig. Het is goed denkbaar dat er meer verzet zou zijn geweest tegen de renovatieplannen – en dus in feite nog steeds is – als de huurders eerder en beter waren geïnformeerd over hun rechten. Dat is een reden om de resterende huurders een zorgvuldige procesgang te geven.”

Ook vond de rechter dat Vestia “zelf eerder in actie [had] kunnen komen” door bewoners die niet instemden met beëindiging van de huur eerder een dagvaarding te sturen.

Vestia ging tegen dit vonnis in hoger beroep, maar besloot na een eerste voorbereidende zitting in juli toch te schikken met de laatste huurder. Vestia biedt de huurder een extra financiële vergoeding en een goede terugkeerregeling met ingroeihuur over 5 jaar. De rechter heeft een vaststellingsovereenkomst opgesteld.

Ook de laatste huurder is inmiddels verhuisd, de woningen in Patrimonium’s Hof staan sinds half augustus leeg.

Patrimonium’s Hof

Brandbrief: ‘Nationale Prestatieafspraken corporatiesector lossen wooncrisis niet op.’

Recht op de stad ondertekende deze oproep van de landelijke actiecoalitie Woonopstand. Ook huurdersorganisaties en andere bewoners- en  actiegroepen kunnen ondertekenen: stuur een email naar [email protected].

De Nationale Prestatieafspraken over de sociale huursector die momenteel worden opgesteld zijn gestoeld op een verdere marginalisering van de sociale huursector. De afspraken zijn niet alleen onvoldoende om de volkshuisvesting te versterken, maar leiden zelfs tot verdere flexibilisering van huur en verslechtering van de positie van huurders. Op 30 juni worden deze afspraken tussen Rijk, Aedes, VNG, IPO en de Woonbond definitief gemaakt. Dit mag niet gebeuren!

Woonopstand roept op:

  • Minister De Jonge: voeg daad bij woord en geef het recht op huisvesting daadwerkelijk invulling, door meer geld te investeren in een breed toegankelijke volkshuisvesting waarin beschikbaarheid, woonzekerheid, betaalbaarheid en zeggenschap centraal staan.
  • Woonbond: kom op voor de rechten en belangen van de (toekomstige) huurders en ga niet akkoord met dit voorstel voor nationale prestatieafspraken. Eis en bewaak dat deze afspraken de positie van (toekomstige) huurders niet verder verslechteren.

Lees hier de hele brandbrief, een gedetailleerde toelichting en de conceptversie van de Nationale Prestatieafspraken die met ons gedeeld zijn.

PERSBERICHT: Onnodige sloop Pompenburg (met enorme CO2-uitstoot) wederom uit koker gemeente

Een duurzamer alternatief voor het RISE-project aan het Hofplein met minder CO2-uitstoot en behoud van de Pompenburgflat lag als eerste op tafel. Projectontwikkelaar Nanne de Ru wilde aanvankelijk alleen de percelen in zijn bezit (Coolsingel 6 en Hofplein 33) herontwikkelen. Maar de gemeente vroeg hem De Pompenburgflat en die hoek van het Hofplein in de plannen mee te nemen. Zo geschiedde.

Wederom is de gemeente Rotterdam op de achtergrond de aanjager van onnodige sloop van goede en energiezuinige betaalbare woningen. Rotterdam zegt van vervuiler van 20% van de landelijke CO2-uitstoot naar koploper in duurzaamheid te willen worden. De voortdurende keuze van deze gemeente voor sloop van woningen is in dat opzicht onbegrijpelijk en aanstootgevend.

Bewonerscommissie Behoud de Pompenburg, onderdeel van Recht op de stad, heeft het rapport met het originele duurzamere plan van Nanne de Ru opgevraagd.

Energiezuinig

De woningen in de Pompenburgflat zijn relatief energiezuinig met een goed energielabel. Sloop is vanwege de hoge CO2-emissies en afvalstromen in toenemende mate onverantwoord, zeker als het om goede woningen gaat. Omdat de klimaatcrisis escaleert, hebben de bewonerscommissie en Recht op de stad recent in een brandbrief aan projectontwikkelaar Nanne de Ru, corporatie Havensteder en de gemeente gevraagd om Pompenburg van de slooplijst te halen en te kiezen voor een alternatief.

Slopen? Nu even niet

In Rotterdam is in de afgelopen jaren vaker gekozen voor sloop van honderden woningen die bouwkundig nog goed waren en prima gerenoveerd hadden kunnen worden, waaronder de Tweebosbuurt, Mijnkintbuurt en Gerdesia-midden. Ook veel van de circa 3.000 woningen die in Rotterdam nog gesloopt zullen worden in de periode 2021-2025 kunnen goed gerenoveerd worden.

Het voor het einde van de levensduur slopen van bouwkundig goede gebouwen is lastig uit te leggen voor wie klimaatverandering een halt wil toeroepen. Het voor de bouw beschikbare ‘CO2-budget’ raakt namelijk in rap tempo op. Sloop voor nieuwbouw zoals dat nu gebeurt, betekent zeer grote onnodige CO2-emissies en grote afvalstromen. Levensloop-verlenging door renovatie, is het enige duurzame alternatief, daarover zijn alle deskundigen het eens. Daarom ondersteunen we de petitie Slopen? Nu even niet! met de oproep aan gemeenten en woningcorporaties om voorlopig te stoppen met onnodige sloop.

Bij plannen voor grootschalige aanpak van woningen, moet een vergelijking van de C02-uitstoot en andere milieueffecten van renovatie versus sloop-nieuwbouw standaard onderdeel worden van de planvorming. Naar aanleiding van de brandbrief heeft Havensteder gelukkig aangegeven daar zeer geïnteresseerd in te zijn.

Minder impact op mens én klimaat

Het renoveren in plaats van slopen van goede woningen heeft minder impact op zowel mens als klimaat. De wooncrisis en de klimaatcrisis vereisen dat we mens en klimaat centraal zetten, nu! Rotterdam moet in plaats van op sloop inzetten op transformatie, hergebruik en renovatie en dan in eerste instantie van het corporatiebezit met de minst energiezuinige woningen.

Verduurzaming van bestaande woningen is ook essentieel voor het beperken van het energieverbruik en voor het tegengaan van energiearmoede. Bijna 17% van de Rotterdamse huishoudens heeft een (te) hoge energiequote en/of (te) hoge energielasten.

Oproep aan nieuwe wethouder Klimaat, Bouwen en Wonen

In onze reactie op het nieuwe coalitieakkoord ‘Eén Stad’ voor 2022-2026 geven we de nieuwe Rotterdamse wethouder voor Klimaat, Bouwen en Wonen, Chantal Zeegers, mee om de koppeling tussen klimaatbeleid en woonbeleid te versterken. Het slopen van goede woningen past niet bij goed klimaat- en woonbeleid.

Klimaatmars

Tijdens de Klimaatmars op zondag 19 juni, loopt Recht op de stad mee voor een eerlijker woonbeleid in Rotterdam dat hand in hand moet gaan met een rechtvaardiger klimaatbeleid. Recht op de stad nodigt Rotterdammers uit om zich aan te sluiten.

  • Verzamelen om 12:30 uur (Binnenrotte, ter hoogte van de Librijesteeg)
  • Start demonstratie om 13:00 uur (tot 16:00 uur).

Noot: De kop en eerste alinea van dit bericht zijn op 29 juni aangepast omdat de gekozen formulering tot een feitelijke onjuistheid leidde. Op 17 juni stond er dit:

PERSBERICHT: Gemeente veegde duurzaam alternatief Pompenburg van tafel

Een duurzaam alternatief voor het RISE-project met minder CO2-uitstoot en behoud van de Pompenburgflat is onderzocht, maar door de gemeente zelf van tafel geveegd. Dit heeft projectontwikkelaar Nanne de Ru gezegd in een recent overleg met de bewonersgroepen van de Pompenburg. Bewonerscommissie Behoud de Pompenburg, onderdeel van Recht op de stad, heeft het rapport met het alternatieve duurzame plan opgevraagd.

Lees hier meer over Pompenburg.

Actie Wij Weigeren de Huurverhoging in Rotterdam

In het hele land doen huurders mee met de actie Wij Weigeren de Huurverhoging. Samen met Rotterdam voor 14 (FNV) organiseert de actiegroep in juni een aantal actiemomenten om ook Rotterdamse huurders en huurdersorganisaties op te roepen mee te doen:

  • Zondag 5 juni , 14.00 – Lombardijen, station Rotterdam Lombardijen
  • Zondag 12 juni – 14.00 – Schiebroek-zuid, metrostation Melanchtonweg
  • Zaterdag 18 juni – 14.00 – Bloemhof, metrostation Maashaven

In de media is al volop aandacht besteed aan de actie, bijvoorbeeld bij Hart van Nederland, in een live interview bij het AD en bij RTV Oost, en in artikelen in onder meer het NRC, Parool, Tubantia, het Brabants Dagblad.

Wat houdt het in?

Voor veel huurders gaat op 1 juli de huurprijs omhoog. De actiegroep Wij Weigeren de Huurverhoging roept huurders en huurdersorganisaties op om deze huurverhoging niet te betalen, en in plaats daarvan de oude huur te blijven doorbetalen. Door dit te doen, maak je officieel bezwaar bij je verhuurder tegen de huurverhoging. De verhuurder moet dan binnen een bepaalde periode in actie komen. Doet de verhuurder dit niet of te laat (na 1 oktober), dan gaat de huurverhoging per 1 juli wettelijk gezien niet door. Gefeliciteerd, je hebt met succes de huurverhoging geweigerd!

Als de verhuurder het niet eens is met je bezwaar tegen de huurverhoging, dan moet dit worden voorgelegd aan de huurcommissie.

Lees hier de details in het stappenplan.

Er zijn in juni enkele online webinars die je als huurder of huurdersorganisatie kunt volgen, aanmelden kan hier:

  • Donderdag 2 juni 10:30 – 12:00
  • Dinsdag 14 juni 14:00 – 15:30

Je kunt je ook aanmelden voor de nieuwsbrief.

Pagina 1 van 6

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén