COMMENTAAR – Op 22 januari 2025 werd bekend dat de bouwplannen voor de in 2022 met de grond gelijk gemaakte Tweebosbuurt, worden gewijzigd. In plaats van de volgens de gemeente en het NPRZ noodzakelijke dure huurwoningen, die een betere balans in de wijken op Zuid zou brengen (lees: meer, liefst witte, bewoners met hoge inkomens), komen er nu toch overwegend ‘betaalbare’ woningen terug.

De vraag is wel of woningzoekenden huren van € 900 (sociale huur) of € 1.184 (middenhuur), waar nog servicekosten bovenop komen, ook betaalbaar vinden. Zouden zij niet veel liever zo’n werkelijk betaalbare woning gehad willen hebben, waarvan er rond 1982 heel wat werden gebouwd in de Tweebosbuurt?

‘Let op! Bewoners’ © foto Joke Schot

Er staan nog een paar panden overeind, in de buurt die ooit een hechte gemeenschap vormde. Waar mensen elkaar hielpen en oog hadden voor de ander. Gewoon vanzelf, zonder grote verhalen of bemoeienis van allerlei beleidsmakers die wel even komen vertellen wat goed is voor wijkbewoners. In de Tweebosbuurt wisten de mensen al heel lang wat goed is voor een buurt, waar sociale cohesie, integratie en ‘sterke schouders’ voor staan. Ze wisten ook dat dit alles niets te maken heeft met maatschappelijke status of de hoogte van iemands inkomen.

Het gemeentebestuur, de woningcorporatie en het NPRZ dachten daar anders over en besloten dat de buurt gesloopt moest worden. Over het ongeloof, de verbijstering, de verontwaardiging, de onrechtvaardigheid van het slopen van de buurt en de nooit meer weg te nemen trauma’s bij de oud-bewoners, is veel gezegd en geschreven. Zelfs de Speciale Rapporteur van de Verenigde Naties kwam na zijn bezoek aan de Tweebosbuurt en gesprekken met oud-bewoners, tot de conclusie dat het mensenrecht op adequate huisvesting hier is geschonden. Hoe wrang is het dan om nu ‘Let op! Bewoners’ op een bord te zien staan.

LET OP! DRIJFZAND Levensgevaarlijk terrein © foto Joke Schot

Gedane zaken nemen geen keer, maar hoe goed was het geweest voor het vertrouwen in de politiek, in beleidsmakers en bestuurders als er vanaf het begin was overlegd met de bewoners van de Tweebosbuurt en er serieus was geluisterd naar hun visie op de buurt. Dan zouden er geen woningen gesloopt zijn waar weinig tot niets aan mankeerde en waar mensen een werkelijk betaalbare basis hadden om hun dromen en ambities in het leven waar te maken. Dan zouden we nu niet letterlijk en figuurlijk te maken hebben met drijfzand.

Er worden straks waarschijnlijk niet al te ruime woningen gebouwd met forse aanvangshuren waarvoor ook nog eens het Passend Toewijzen geldt. Woningzoekenden krijgen daarbij te maken met strikte maximum inkomensgrenzen die geen ruimte laten voor individuele situaties en ervoor zorgen dat de nieuwe huurders een flink gedeelte van hun netto inkomen moeten besteden aan huur en andere onontkoombare woonlasten.  Dit betekent dat eventuele financiële tegenslag niet of nauwelijks opgevangen kan worden, waardoor ook hun bestaanszekerheid op drijfzand terecht komt.

Mist © foto Joke Schot

Laten we hopen dat het gemeentebestuur nog eens goed en realistisch nadenkt over het type woningen waar nu werkelijk behoefte aan is: vraag het de wijkbewoners en de woningzoekenden zelf!
Een tweede keer de mist ingaan bij plannen voor de Tweebosbuurt zou onvergeeflijk zijn.

Karen Bults-Lievisse Adriaanse