Op 16 januari sprak Tweebosser Mustapha Eaisaouiyen, tevens mede-initiatiefnemer van Recht op de stad, in bij de raadscommissie Bouwen, Wonen en Buitenruimte over de concept-Woonvisie. Hieronder zijn inspreektekst.
Mijn naam is Mustapha Eaisaouiyen en ik zit hier namens de Bewonersgroep Tweebos.
De titel van ons verhaal was: ‘Geen ene mallemoer’. Wij wilden u namelijk uitleggen dat dit college het geen ene mallemoer zal schelen wat wij hier inspreken. Tot gisterenavond laat, want gisterenavond laat lazen wij in een artikel van Vers Beton over het racistisch woonbeleid van de gemeente Rotterdam. En daardoor zijn we van mening veranderd. Wij eisen namelijk dat dit college het wel een mallemoer moet schelen.
Furies waren en zijn we nog steeds. Al onze woede kwam weer omhoog. Iets wat wij al jaren in de Tweebosbuurt riepen en nog steeds roepen, werd bevestigd op basis van wetenschappelijk onderzoek namelijk dat het woonbeleid van de gemeente Rotterdam racistisch is. Laat dat nog even op u inwerken. Het woonbeleid van de gemeente Rotterdam is racistisch.
Toen de brief van de maar liefst vijf Speciale Rapporteurs van de Verenigde Naties de gemeente Rotterdam bereikte [in juni 2021], kon u lezen dat er sprake is van discriminatie van migranten. Over die brief heeft de raad op 10 juni 2021 een debat gevoerd. NIDA bij monde van de heer Ercan Büyükçifçi zei toen en ik citeer een tweet van journalist Peter Groenendijk van het AD: ‘ons woonbeleid is wel degelijk racistisch geweest’. De heer Büyükçifçi had gelijk. Wij hadden gelijk en vele anderen hadden gelijk. Het college zat fout. De coalitiepartijen inclusief Leefbaar Rotterdam zaten fout met het wijken-in-balans-beleid. Woningcorporaties zaten fout met de uitvoering van dat beleid.
Als dit college het wijken-in-balans-beleid nog steeds voortzet dan is dit college in onze ogen geen knip voor de neus waard. Wij zullen dit college beschouwen als een college dat racistisch en discriminerend beleid voert.
En stoppen met het wijken-in-balans-beleid is niet voldoende. Wij verzoeken u als commissie het college te vragen formele excuses te maken voor het racistisch en discriminerend woonbeleid. Excuses voor de neerbuigende manier waarop er met sociale huurders is en wordt omgegaan. En nu zien we het weer terugkomen in de concept-Woonvisie. Alle Dialoogtafels en rapporten van de Rotterdamse Rekenkamer ten spijt zien we nu een concept-Woonvisie die wederom als het om de sociale voorraad gaat niet op juiste cijfers gebaseerd is. Dit college hangt aan de gereguleerde huurwoningen in de particuliere voorraad alsof zijn leven ervan afhangt. Wij kunnen daarom niet anders concluderen dat dit college nog steeds een bevolkingspolitiek voert. Rotterdam wil haar bevolkingssamenstelling veranderen of zoals wij in de Tweebosbuurt zeiden en nog steeds zeggen: armen eruit en rijken erin en het liefst arme mensen van kleur eruit en rijke witte mensen erin.
De gemeente gebruikt daarvoor als argument ‘het mengen van bevolkingsgroepen’. In dat artikel in Vers Beton leest u daarover en wij citeren: ‘Achter het ‘mengen’ van bevolkingsgroepen schuilt het idee dat rijke mensen een voorbeeld zouden zijn voor armere mensen. Dat is op zijn minst merkwaardig. Hoezo is rijk zijn een voorbeeld? En waarom zijn arme mensen niet waardig zoals ze zijn? Die theorie van het mengen van bevolkingsgroepen is dan ook niet gegrond op empirisch bewijs’. Einde citaat.
Het mengen door verkoop, sloop en liberalisatie van sociale huurwoningen moet stoppen. De manier waarop er nog steeds over sociale huurders gesproken wordt moet stoppen. Het gebeurt met een dédain waar de honden geen brood van lusten. Sociale huurders zijn geen pionnen in een schaakspel die je even makkelijk kunt verplaatsen en die je kunt opofferen for the greater good om met de woorden van Bert Wijbenga te spreken.
Sociale huurders zijn geen gif dat je moet verspreiden.
Sociale huurders zijn geen sociaaleconomische problemen.
Sociale huurders zijn geen ziekte die je moet bestrijden door ons homeopathisch te verdunnen.
Sociale huurders zijn mensen die evenveel waard zijn als het geliefde middensegment of het nog gewilder topsegment.
En vijf jaar na de Tweebosbuurt is het extra pijnlijk om te moeten constateren dat: sociale huurders nog steeds negatief afgeschilderd worden, bewoners nog steeds geen zeggenschap hebben bij sloop/nieuwbouw, gemeenschappen nog steeds worden gesloopt en sociale huurders verplaatst worden alsof het pionnen zijn, corporatiehuurders straks met de sloop van hun woning met een slechte energielabel geconfronteerd zullen worden en zij tot die tijd hele hoge energierekeningen betalen, wachten op een woningverbetering die maar niet komt net als bij ons.
Woonbeleid dat niet begint met mensen met een lager inkomen,
woonbeleid dat niet begint met mensen die precair wonen,
woonbeleid dat niet begint met mensen die uitgebuit worden
woonbeleid dat niet begint met dakloze mensen,
mag geen woonbeleid genoemd worden.
Het is onbegrijpelijk dat vele organisaties en wij de menselijkheid van dakloze mensen eerst moeten bewijzen. Het is die menselijkheid die wij in deze concept-Woonvisie missen. En zolang dit college mensen niet als mensen ziet zal geen enkele woonvisie succesvol zijn, maar zal dit leiden tot een verdere tweedeling in de Rotterdamse samenleving en uiteindelijk tot ontwrichting van de maatschappij.
Dakloze mensen zijn geen zielige mensen die je een huis gunt. Dakloze mensen moeten gezien worden als de meest urgent woningzoekenden. Maar wat zien we in de praktijk gebeuren? Terwijl de wethouder het champagneglas heft bij de feestelijke opening van de zoveelste dure woontoren slapen er mensen hier voor het stadhuis en claimen zij hun recht op rust. Het is daarom een absolute schande dat wij als stad met een geschiedenis van lef en buiten de lijntjes kleuren in de concept-Woonvisie teruglezen dat de gemeente in 2030 zo min mogelijk mensen in een dak- of thuisloze situatie wil laten bevinden.
Nee gemeente, u heeft de plicht dakloosheid op te lossen. Dat is geen pretty please. Die tijd is voorbij.
De tijd van pappen en nathouden is voorbij. De tijd van pleisters plakken is voorbij. De tijd van een rechtvaardig woonbeleid moet nú aanbreken. En als het college in de concept-Woonvisie schrijft ‘voor racisme is er geen plaats’, dan zouden wij tegen college willen zeggen: begin bij uzelf. Dank u wel!
De VN-Speciale rapporteur voor adequate huisvesting bezoekt de Tweebosbuurt in december 2023. Foto: Joke Schot.