In het kader van de upgrading van de Tweebosbuurt gaan niet alleen honderden goede sociale huurwoningen tegen de vlakte. Ook circa 32 monumentale bomen aan de voet van de Hilledijk moeten binnenkort het veld te ruimen. De kapvergunning is verleend.
© Foto Joke Schot juni 2021
Op 30 juni jl. werden door Gerben van Dijk (CU/SGP/what’s in the name) ‘kritische vragen’ gesteld tijdens een vergadering van de Commissie Bouwen, Wonen en Buitenruimte met betrekking tot het te herziene bestemmingsplan Tweebosbuurt. Bij de ingebrachte stukken waren filmbeelden van mijn hand, die nog eens duidelijk hadden moeten maken dat de Hilledijk een karakteristiek en beeldbepalend stadsgezicht is, dat voorgoed van de kaart dreigt te worden geveegd.
Niemand heeft het college kunnen overtuigen van de cultuurhistorische en sociaal-maatschappelijke waarden van de buurt, de gebouwen, de dijk en de bomen, die samen een sterk ensemble vormen en in het kader van binnenstedelijk erfgoed geen slecht figuur slaan. De gemeente gaat voor winstmaximalisatie en ziet de stad als een verdienmodel waar alle immateriële belangen voor moet wijken.
Wethouder Kurvers gaf aan dat circa zeven bomen behouden kunnen worden, maar dat er nu geen duidelijkheid kan worden gegeven over de verdere groene invulling van Parkstad. In deze heeft Rijkswaterstaat een doorslaggevende stem. Van een fundamenteel en doordacht groenbeleid is totaal geen sprake. Hapsnap heeft de lead.
Zeer terecht is de Tweebosbuurt veelvuldig in het nieuws geweest. In dat opzicht zijn de bomen er bekaaid van af gekomen. Op een mooie zomeravond had ik een goed gesprek met hen. Onderstaande tekst is een bundeling van de onopvallend nuchtere reacties die ik kreeg op mijn vragen over hun welzijn en toekomstverwachting.
“Tja, natuurlijk zijn wij wat beschouwelijk ingestelde types. Wat had je anders verwacht? Als geen ander kennen wij de kwinkslagen van het bestaan. Wij staan hier diepgeworteld en voelden ons altijd gewaardeerd. In al die jaren is ons niets bespaard gebleven, daar niet van, maar tot voor kort hoorde je ons nooit klagen.
Kijk, het is erg simpel. Op een bepaald moment in je leven krijg je voldoende hoogte en begin je een beetje in te zien hoe alles werkt. Mentaal neem je afstand van de lafhartige honden die altijd maar weer tegen je stam staan aan te zeiken. Bovendien vinden wij dat ook een kwestie van goede opvoeding en een stukje innerlijke beschaving.
Ook hordes voetbalfans uit alle uithoeken van Zuid en de rest van de wereld, lieten ons achter in hun overvloedige zog.
Dat haalt het niet bij de nattigheid die wij nu voelen. Volledig in de zeik staan gaat toch wel wat verder dan je voeten.
Het is erg makkelijk om hoog op te geven van jezelf, zo in de trant van ‘Bomen Make It Happen’. Dat doen wij dan ook niet. Dat ze klaarstaan om ons binnenkort met grote kettingzagen in mootjes te komen hakken… So be it.
Wat ons wel diep raakt, is de diepgewortelde visieloosheid in Rotterdam. Veel mensen hier, weten niet eens wat een boom is. ‘Wat is dat nou?’ hoor je dat domme volk dan zeggen. Ook bestuurders hè. Zelfs als ze lid zijn van Groen Links. Laat ons niet lachen. Woe-há-há-há-há.
Vingers ‘crossed’ en in de oren als bomen eenmaal lachen. Gelukkig zijn alle ramen en deuren op de Hilledijk beplaat en ontstond er geen noemenswaardige glasschade.
Win-win ligt in Rotterdam op het kerkhof. Dat kan een kind nog zien. Het is dus wel verdomd jammer dat uitgerekend wij dat moeten constateren.
Eerlijk is eerlijk, bomen zijn te groot (wij dan hè) om plaats te nemen op de publieke tribune in de raadszaal. Maar wij hebben wel recht van spreken. Veel meer dan waar jullie mensen ooit benul van zult kunnen hebben. In ons geval had inspraak best wat meer maatwerk mogen zijn.
Mensen, zondermeer stellen wij bomen het op prijs dat jullie regelmatig voorbij komen. Dat schept een band. Maar niet voor het leven, blijkbaar. Het ruizen van de wind door onze kruinen, het zuiveren van grote hoeveelheden gore verkeersuitstoot en wat dies meer zij. Het op peil houden van grondwater. Het opnemen van warmte en het koel houden van onze omgeving. Beschutting voor vogels en insecten. Voor ons is dat logica van het zuiverste water.
En dat wij op onze leeftijd best nog gezien mogen worden, ahum, is natuurlijk bijzaak.
Goed, wij berusten en we zien het wel hoe het is om in onze nieuwe levensfase dienst te mogen gaan doen als 500.000 authentieke ‘kaasplankje-van-gegarandeerd-echt-Rotterdams-hout’.
Wie wil er nog een blokje?
Op 8 juli wordt in de raad het besluit genomen over de planwijziging met betrekking tot het deel van de Hilledijk tussen de Martinus Steijnstraat en de Putselaan.
© Roland Huguenin juni 2021
© Foto Joke Schot juni 2021