Op donderdag 18 februari organiseren bewoners van de Tweebosbuurt samen met BPW Rotterdam een eisenoverhandiging bij het hoofdkantoor van Vestia. Woningcorporatie Vestia en vastgoedbeheerbedrijf Alvast dreigen vanaf 1 maart tientallen Rotterdamse flexhuurders op straat te zetten.
Vestia wil in de Tweebosbuurt ruim vijfhonderd sociale huurwoningen slopen en daar duurdere woningen voor in de plaats bouwen. Vestia wil met huisuitzettingen een start kunnen maken met slopen. Maar ondertussen plaatst Alvast nog nieuwe tijdelijke huurders in leegkomende huizen. Bovendien lopen er nog allerlei procedures en een rechtszaak tegen de sloop van de buurt en de verdringing van haar bewoners.
Daarom organiseren BPW Rotterdam en de Tweebossers een eisenoverhandiging op donderdag 18 februari bij het hoofdkantoor van Vestia. Bewonersgroep Tweebos en BPW eisen daarom van Vestia, Alvast en de overheid/gemeente Rotterdam:
Stop de huisuitzettingen in de Tweebosbuurt.
Bied woonzekerheid voor iedereen en voorkom dakloosheid.
Kom op 18 februari naar de actie bij Vestia, deel het Facebookevenement en dit artikel en gebruik #stophuisuitzettingtweebosbuurt als je solidariteit wilt tonen met de bewoners!
Een groep Rotterdammers heeft vanochtend een pand gekraakt in Delfshaven om actie te voeren voor een betaalbare woningen en een hoger minimumloon.
“Wij Rotterdammers hebben dit pand in bezit genomen, want we streven naar een betere voorziening van onze huizen. We strijden #Voor14 minimumloon en we willen een beter leven in plaats van overleven. Daarom doen wij mee aan deze actie”, zegt een van de actievoerders.
Recht op de stad Rotterdam steunt de actie, evenals Aktiegroep Oude Westen, Bond Precaire Woonvormen, Rotterdamse Sociale Alliantie, Stichting Huurders Rotterdam Vestia, FNV Lokaal Rotterdam, Rotterdam Voor 14, SP Rotterdam, ROOD Rotterdam, NIDA Rotterdam, Rotterdam BIJ1, Arbeiderspartij van Turkije – afdeling Nederland en Cultural Workers Unite.
De ongelijkheid in Rotterdam wordt steeds groter en zichtbaarder. Overal in de stad worden sociale huurwoningen slecht onderhouden en gesloopt om plaats te maken voor dure woningen. De huurprijzen blijven maar stijgen in onze stad en het inkomen van Rotterdammers met een minimumloon of een uitkering blijft achter. Ook is er steeds minder ruimte voor hun sociale activiteiten en initiatieven. Zij worden onze stad uit geduwd. Er lijkt geen plek meer voor hen te zijn.
Wij accepteren dit niet. Daarom steunen wij de Rotterdammers die zijn ingetrokken in het pand aan de Havenstraat in Delfshaven. Zij claimen een stukje Rotterdam terug om aandacht te vragen voor de strijd van vele Rotterdammers. Met hen willen wij dat de rijkdom en de ruimte in onze stad eerlijker worden verdeeld. Alleen dan kan iedere Rotterdammer meedoen en een plekje hebben. Dit kan door het minimumloon in 2022 naar 14 euro per uur te verhogen en door sociale huurwoningen goed te onderhouden en te renoveren.
Onze gemeenteraad wilde eerder niet luisteren. Nogmaals roepen wij hen op ervoor te zorgen dat iedere Rotterdammer betaalbaar kan wonen en een fatsoenlijk inkomen heeft. Wij roepen Gemeente Rotterdam op te kiezen voor ons.
Wij willen een bloeiende, kleurrijke stad waarin iedereen kan wonen en leven in plaats van overleven.
Actievoerder Niek de Kleijn: „Bij het verbeteren van de stad wordt simpelweg niet geluisterd naar, of rekening gehouden met, minderbedeelden. In de hoop dat dit verandert kraken wij het pand. We willen het niet alleen als woonruimte gebruiken, maar ook iets betekenen voor de buurt en de oude functie van het pand, buurthuis, in ere herstellen. Leegstand is zonde.”
Ook stadssocioloog van de Erasmus Universiteit Gwen van Eijk steunt de actie met het netwerk ‘Recht op de Stad’, een netwerk waar onder meer de actiegroepen uit de Tweebosbuurt deel van uit maken. „Rotterdam verdient een eerlijker woonbeleid. Het is zeker zo dat in sommige wijken verbetering nodig is, maar dat kan ook in overleg met bewoners. Met de huidige visie in de hand wordt naar minderbedeelde Rotterdammers simpelweg niet geluisterd; op een dag krijg je doodleuk te horen: doei, je mag hier niet meer wonen. Ze worden niet als mensen met een leven gezien, dat is heel kwalijk.”
